Artsen

De crisis waarin we ons bevinden treft ons allemaal. Ook op bestuursniveau. De situatie dwingt ons om te gaan met leiderschapsvraagstukken van grote proporties. Hoe kan de continuïteit van een bestuur gewaarborgd blijven als alle betrokkenen zowel mentaal als fysiek zwaar op de proef gesteld worden? Wil je als bestuurder in deze tijd op de voorgrond treden, met de risico’s van dien? Of zoek je in je eentje de veiligheid op met een plek achter een beeldscherm?

Eerder schreven we al een stuk over de negatieve trend waarin te zien is dat steeds minder zzp’ers zich verzekeren. Vier op de tien zzp’ers is überhaupt niet voorbereid op een eventuele arbeidsongeschiktheid. In het pensioenakkoord van juni 2019 staat dan ook dat een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen verplicht wordt.

De term GGZ (Geestelijke Gezondheid Zorg) is een bekende in Nederland. De verslavingszorg is een onderdeel van de GGZ. Als wij over verslavingszorg praten, dienen wij de rol van verslavingsarts KNMG niet te vergeten. De functie van verslavingsarts KNMG bestaat al ruim 12 jaar en toch blijkt dit voor sommigen een geheel onbekend terrein. Ik wil jullie graag meenemen in mijn verhaal.

Afgelopen week debatteerde de tweede kamer over het arbeidsmarktbeleid in de zorg. Voor dit debat stuurde het ministerie van VWS een tussenrapportage van het onderzoek ‘De realiteit en waarde van flexwerk in de zorg’ naar de tweede kamer. Het gaat om een onderzoek van het CAOP en Kennisland, dat is gehouden onder diverse typen flexwerkers, zowel intern als extern, zzp’ers en uitzendkrachten.

Eind 2019 heeft stichting Het Vergeten Kind een onderzoek uitgevoerd naar wisselende hulpverleners en de gevolgen hiervan, als onderdeel van de campagne: ‘Ieder kind een liefdevol thuis, stop het wisselen van hulpverleners’. Er wordt antwoord gezocht op vragen als: met hoeveel hulpverleners heeft een kind te maken? Hoeveel keer verhuist een kind, en hoeveel invloed heeft dat op zowel het kind als de hulpverlener? Voor dit onderzoek zijn 110 kinderen en 89 hulpverleners ondervraagd.

Gisteren schreven we een stuk over belangrijke wetswijzigingen in de zorg voor 2020. Een van deze nieuwe wetten, de Wvggz, is al enige tijd een punt van discussie. Voor invoering van deze wet, die op 1 januari is ingegaan, werd deze al ‘ondoordacht’ en ‘een papieren monster’ genoemd. Een maand na invoering van de wet uiten verschillende psychiaters hun onvrede: ‘een gesprek van een kwartier met een patiënt kost 2,5 uur aan administratie’.

Als zorgprofessional heb je te maken met wet- en regelgeving. Per 1 januari 2020 zijn er enkele nieuwe wetten ingevoerd of zijn er binnen bepaalde wetten regels gewijzigd. Over twee van deze nieuwe wetten schreven we eerder al een artikel: de Wet zorg en dwang en de Wet verplichte GGZ. Maar wat verandert er allemaal nog meer? De Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst en de Wet langdurige zorg zijn aangepast. Voordat we het gaan hebben over deze nieuwe wijzigingen, gaan we het geheugen eerst even opfrissen.

Ben jij arts of wil jij arts worden? Ben je nieuwsgierig en geduldig? Dan is de medische specialisatie tot psychiater iets voor jou!

Dat er een tekort aan personeel is in de zorg weten we inmiddels allemaal. Eerder schreven we hier al een aantal artikelen over. Verpleegkundig personeel is hier geen uitzondering op. Uit recent onderzoek van RTL Nieuws is gebleken dat het tekort aan verpleegkundigen in ziekenhuizen tot gevaarlijke situaties leidt. Dit brengt de veiligheid van de patiënten in gevaar. Aan het onderzoek hebben 2925 zorgprofessionals meegedaan die werkzaam zijn in het ziekenhuis, velen van hen anoniem, uit angst voor hun baan. Medewerkers en deskundigen hebben inmiddels hun zorgen uitgesproken.