Zorg

In 2014 ben ik, Desiree Daems, gestart met de verkorte HBO-V opleiding. Dit nadat ik een half jaartje als MBO verpleegkundige gewerkt heb op mijn laatste stageplaats, de PAAZ van het Amphia ziekenhuis in Breda. Tijdens de HBO-V opleiding heb ik op verschillende werkplekken in de specialistische GGZ gewerkt. Dit waren zowel klinische als ambulante werkplekken. Na een aantal jaar als HBO verpleegkundige bij het IHT (Intensive Home Treatment) gewerkt te hebben, wilde ik graag weer de schoolbanken in. Dit omdat ik merkte dat mijn ervaring toenam, ik me zekerder voelde in mijn verpleegkundig handelen en dacht; ik wil mijn taken gaan uitbreiden. Op termijn lijkt het me leuk om les te gaan geven, dit zou intern binnen de organisatie kunnen zijn of bijvoorbeeld op een hogeschool. Een masteropleiding is hiervoor een vereiste en dat maakte de keuze makkelijk voor mij; solliciteren voor een opleidingsplek verpleegkundig specialist GGZ (VS-GGZ).

Ongeveer een jaar geleden schreven we een stuk over het feit dat de Tweede Kamer geïnformeerd was over nieuwe regels omtrent het werken met zzp’ers. Het kabinet kwam met een concrete uitwerking voor drie maatregelen. Besloten is om de conceptwetsvoorstellen voor twee van deze maatregelen niet verder uit te werken. Het betreft de wetsvoorstellen omtrent een minimumbeloning voor zzp-ers en een zelfstandigenverklaring.

Applaus is mooi, maar er moet ook waardering komen in de vorm van een hoger salaris. Want anders ... (?!)

De nieuwe Wet verplichte ggz (Wvggz) is begin dit jaar van kracht geworden. Deze wet maakt het mogelijk om verplichte zorg op maat te leveren. Dit houdt onder andere in dat het houden van toezicht of het toedienen van verplichte medicatie voortaan poliklinisch of zelfs bij iemand thuis gedaan kan worden. Ook hebben familieleden meer inspraak. Dit is anders bij de oude wet BOZ, waar dit niet mogelijk was.

Gisteren, maandag 20 april, werd door de Nederlandse ziekenhuizen een begin gemaakt met de gefaseerde opstart van de reguliere zorg. De leidraad van deze opstart is een diagnoselijst, ook wel de urgentielijst. In deze lijst zijn ruim 4500 diagnoses opgenomen, welke allemaal zijn voorzien van een bepaalde urgentie. Deze lijst is samengesteld door het Landelijk Centrum Patiënt Spreiding (LCPS), en gevalideerd door het Zorginstituut Nederland. De urgentie-indicatie is afkomstig van de Federatie Medisch Specialisten.

‘Zorgbestuurders moeten beginnen met het organiseren van psychische nazorg voor verpleegkundigen en artsen (op intensive cares)’. Dit zegt Ralph So, intensivist van het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht. De strijd tegen het coronavirus zorgt voor een enorme emotionele belasting bij verpleegkundigen en artsen. Als er niet snel psychische nazorg komt voor deze mensen, zullen er straks op grote schaal burn-outs gaan ontstaan. ‘Op de lange termijn houden verpleegkundigen en artsen dit niet vol. Als er nu niet iets gebeurt, is de crisis straks nog steeds bezig op het moment dat we de coronacrisis onder controle hebben’, aldus Ralph So.

Het ministerie van VWS heeft de Nederlandse Zorgautoriteit opgedragen om de planbare urgente zorg voor mensen die niet besmet zijn met het coronavirus te gaan coördineren. Door de zorg aan coronapatiënten en een tekort aan personeel en middelen, is de niet corona-gerelateerde zorg de afgelopen weken sterk achtergebleven. Zo zijn doorverwijzingen naar het ziekenhuis, GGZ, VVT en zelfstandige klinieken vorige week gedaald met 73% t.o.v. vorig jaar.

De crisis waarin we ons bevinden treft ons allemaal. Ook op bestuursniveau. De situatie dwingt ons om te gaan met leiderschapsvraagstukken van grote proporties. Hoe kan de continuïteit van een bestuur gewaarborgd blijven als alle betrokkenen zowel mentaal als fysiek zwaar op de proef gesteld worden? Wil je als bestuurder in deze tijd op de voorgrond treden, met de risico’s van dien? Of zoek je in je eentje de veiligheid op met een plek achter een beeldscherm?

Eerder schreven we al een stuk over de negatieve trend waarin te zien is dat steeds minder zzp’ers zich verzekeren. Vier op de tien zzp’ers is überhaupt niet voorbereid op een eventuele arbeidsongeschiktheid. In het pensioenakkoord van juni 2019 staat dan ook dat een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen verplicht wordt.